روش های نگهداری موادغذایی در گذشته قبل از اختراع خنک کننده های مکانیکی مردم برای خنک نگه داشتن و جلوگیری از فاسد شدن مواد غذایی از برف و یخ استفاده می کردند.برخی از مردم نیز از چاه ها، چشمه ها و غارهای زیر زمینی به منظور نگهداری از مواد غذایی استفاده می کردند. ایرانیان باستان نخستین کسانی بودند که با استفاده از انبارهای ذخیره سازی زیرزمینی، نوعی یخچال را ابداع کردند، که به صورت یک سازه بزرگ گنبدی با دیوارهای ضخیم و مجهز به بادگیر، همراه با آبراهه یا قنات، حوضچه تولید یخ، و مخزن یخ بود یخچال خشتی میبد یزد و یخچال خشتی مویدی کرمان که بزرگترین یخچال خشتی جهان است، از نمونههای بارز این نوع یخچال میباشد.
حصار به گونه ای ساخته میشد که در فصول سرد سال یعنی موعد یخسازی تمام روز بر روی استخر سایه می افکند و از گرم شدن آب یخزده ی استخر جلوگیری می کرد. سپس یخ تشکیل شده در استخر یخچال را شکسته و در انبار ذخیره می کردند. این یخ های ذخیره شده در فصول گرم سال مورد استفاده قرار می گرفتند. این یخ ها تا فصل سرمای بعدی دوام می آوردند. یخچال سازی در ایران بر دو اصل عایق بندی هوشمندانه و سازگاری با طبیعت استوار بود. ابن سینا اولین وسیله سردساز برای فرایند تخطیر اختراع کرددر واقع این کار ابن سینا باعث شد تا دانشمندان بعدها به فکر ساخت یخچال بیافتند. بنابراین اگر یخچال با مفهوم امروزی در خانههای ما وجود دارد، مدیون ابن سینا هستیم. اولین یخچال مصنوعی توسط ویلیام کولین در سال ۱۷۴۸ دانشگاه گلاسگو معرفی شد.
اولیور اوانز در سال ۱۸۰۵ میلادی نخستین یخچال را اختراع کرد بنابراین پدر یخچال الیور اوانز است.
در سال ۱۸۳۴ جیکوب پرکینز نخستین یخچال را با استفاده از چرخه تراکم گاز اتر اختراع کرد. یک تلاش مشابه در سال ۱۸۴۲ میلادی توسط پزشک آمریکایی دکتر جان گوری انجام شد که توانست نمونه اولیه یخچال مکانیکی را بر پایه طرح ایوانس بسازد، شاید بپرسید پزشک را چه به این کارها! هدف گوری از ساخت این یخچال تولید یخ برای درمان و خنک نگهداشتن مبتلایان به تب زرد بود، اما این پروژه شکست تجاری خورد. |